Now both Didi and Shane have to face the problems from their pasts and find the truth about the incident which forced Shane move away and broke Didi’s heart! They’re building a snowman , sharing a bottle of Prosecco, getting know each other, getting so close to share an intimate kiss: yes, we’re introduced to our MCs: Didi and Shane at the first chapter but then we move forward: 13 years later, Didi works at her family hotel in Cotswolds, getting engaged for the third time, bumping into her first love Shane who stays at the most expensive hotel suit: the same boy whose father was in prison, suffering from poverty, working at several jobs to keep roof over his head at his young age becomes a tech millionaire. Dit is een hartverwarmend verhaal over de kracht van aandacht en omkijken naar elkaar, over echte vriendschap, liefde, begrip, eerste indrukken en verandering, over kiezen voor geluk, wat miscommunicatie en interessante afspraken, over charmante façades en twee gezichten, over verdriet en vreugde. De warme, vloeiende, luchtige, beeldende en vlotte schrijfstijl van Jill Mansell zorgt zorgt voor uren puur leesplezier en dit fijne en meeslepende verhaal zal je feelgoodhart als een zonnetje verwarmen! He sighed as loudly as if she’d asked him to run a marathon. ‘I’d need them here more often than that.’ Nothing. No need to get up, I’ll see myself out.’ Not that he’d shown any sign of rising from his chair. ‘And don’t worry, I’ll put the ad in the newsagent’s window.’

What I love about Joll Mansell'S books is that they are always a real rollercoaster ride of friendship, loyalty and lovely romance. I immediately fall in love with Lou, you simply can't not like her and all the other characters are written just the way they should have been written, even the bad ones are not too overdone. Each of them has their own story to tell, and there is so much to it, but they come together so well. The story moves just at the right pace and the author knows when to add something to laugh or to build a tension. I don’t know. He lives in a big house at the top of the hill. It’s Sammy,’ Lou explained to the man sitting at the table. ‘He’s asking who you are.’ There are many different characters and storylines to get accustomed to that I am not actually sure who the main character was supposed to be even though the story is apparently about Lou. Aan het einde van dit boek, neemt Jill ons mee in een wel heel bijzonder perspectief. Dit is de eerste keer dat ze dit doet in een verhaal. En ondanks dat ik een traantje moest laten, vond ik dit heel erg speciaal.No worries, I’m fine. I’m in someone’s kitchen,’ Lou said cheerfully. ‘We met in the supermarket car park, then he broke his glasses so I had to drive him home.’ I must have landed on them when I fell.’ He looked at Lou as if it were all her fault. ‘How am I going to get home if I can’t see where I’m going?’ Ook wil ik nog even complimenten maken voor de paar medische scènes die in dit boek zitten. Deze zijn realistisch en geloofwaardig en als professional in het vakgebied kan ik zeggen dat dat vaak anders is. Pure escapism . . . A simply gorgeous read that I would highly recommend' ⭐ ⭐ ⭐ ⭐ ⭐ Was it one of those grand country residences that had been carved up into many smaller apartments? Or could it be a retirement home? Either way, Lou was impressed.

The characters were all great, well apart from the odd one or two. You can't love them all, but these two were meant to be hated. Then there were the characters that I wanted to know more about, I felt I could have a book about each of these people's storyline and I would be happy. Walton, yes, that had been the name carved into one of the stone pillars guarding the entrance to the driveway.We lezen het verhaal vooral vanuit Lou, maar we krijgen ook de hersenspinsels van andere personages mee. Lou is lief en behulpzaam en al snel ontmoet ze Edgar Allsopp. Een grumpy old man met een klein hartje. De interactie tussen Lou en Edgar verwarmde mijn hart en ik betrapte mezelf erop dat ik dit boek met een glimlach op mijn gezicht aan het lezen was. Daar heb ik dus helemaal geen zon of fluitende vogeltjes voor nodig. When she’d finished scrubbing the floor, she said, ‘Look, why don’t you write out an advert and let me put it in the newsagent’s window for you? I can do it when I leave here. Get yourself someone who can come and tidy the house up once or twice a week, how does that sound?’ Lou is een weekend op bezoek in het pittoreske dorpje Foxwell als ze op de parkeerplaats van de supermarkt kennismaakt met de chagrijnige Edgar Allsopp, die, nadat hij haar heeft beschuldigd van een poging tot beroving, nogal wat dringende verzoekjes voor haar heeft. Deze excentrieke tachtiger woont helemaal alleen in een groot landhuis en heeft een inwonende hulp nodig, en Lou lijkt hem de perfecte kandidaat voor die baan – of de enige, omdat hij al veel werknemers heeft verjaagd. Lou staat daar niet echt voor open, maar als ze haar baan en haar huis verliest en Edgar een wel heel bijzondere regeling voorstelt, besluit ze het toch een kans te geven. Zal ze weer wat vreugde in zijn leven kunnen brengen? Jill weet als geen ander personages met elkaar te verbinden middels verschillende verhaallijnen en dat vind ik persoonlijk echt een grote kracht in haar verhalen. Apart from her well-received recognition she has won awards to show of her work. In 2011 her novel ‘Take A Chance On Me’ won the Romantic Comedy prize, an award which was issued by the Romantic Novels Association. The book was described as humorous and delightful as it scooped the award.